galiciaunica Un recorrido semanal por Galicia, España.

HOXE É UN GRAN DÍA

Santiago de Compostela, a capital, e toda Galicia, explotan de xúbilo hoxe,  cando os galegos honramos ao noso patrón que o é tamén de España.

O 25 de xullo é un gran día para este país, posto que se vive desde diferentes prismas e forma parte como celebración da nosa historia máis recente.

Por iso é tan especial. Sí, Galicia está de festa e hoxe celebramos o seu día nacional. Nel conflúen o lúdico, o oficial, o oficioso e as cuestións da fe.

É a noite do lume, a parada militar, a ofrenda, a manifestación, o mitin, a verbena popular ou o gran concerto.

É dicir, a festa total. Políticosocial, relixiosocultural, tradicional… E aínda que Santiago de Compostela é o epicentro da celebración os actos conmemorativos na honra do patrón esténdense a todo o país.

Sempre foi así. 

Santiago de Compostela, la capital, y toda Galicia, explotan de júbilo hoy,  cuando los gallegos honramos a nuestro patrón que lo es también de España.

El 25 de julio es un gran día para este país, puesto que se vive desde diferentes prismas y forma parte como celebración de nuestra historia más reciente.

Por eso es tan especial. Sí, Galicia está de fiesta y hoy celebramos nuestro día nacional. En él confluyen lo lúdico, lo oficial, lo oficioso y las cuestiones de la fe.

Es la noche del fuego, la parada militar, la ofrenda, la manifestación, el mitin, la verbena popular o el gran concierto.

Es decir, la fiesta total. Políticosocial, religiosocultural, tradicional… Y aunque Santiago de Compostela es el epicentro de la celebración los actos conmemorativos en honor del patrón se extienden a todo el país.

Siempre fue así. 

Naceu como festividade relixiosa co costume de peregrinar a Compostela. A Igrexa católica chámao Día do Apóstolo Santiago, en cuxa honra se levantou a magnífica catedral, testemuña pétrea dos actos relixiosos e tamén dos sociais e lúdicos que se celebran na súa contorna.

Durante a primeira metade do século XX, o 25 de Xullo tivo tamén un  carácter cultural, liderado polos pais do galeguismo da época, que encabezaba Alfonso Rodríguez Castelao. Celebrábanse entón xogos florais e concursos de música popular, ademais dos típicos festexos en honra de Santiago, organizados polo concello.

A substitución daquel nacionalismo cultural tomárona outros mozos políticos, mesmo durante a ditadura franquista, quen reconverteu aqueles actos nunha festa reivindicativa, con manifestacións que terminaban sempre disoltas pola policía estatal.

E así naceu o Día dá Patria Galega, a gran cita do nacionalismo e do galeguismo, á que conceden gran importancia os partidos da esquerda nacionalista.

Nació como festividad religiosa con la costumbre de peregrinar a Compostela. La Iglesia católica lo llama Día del Apóstol Santiago, en cuya honra se levantó la magnífica catedral, testigo pétreo de los actos religiosos y también de los sociales y lúdicos que se celebran en su entorno.

Durante la primera mitad del siglo XX, el 25 de julio tuvo también un  carácter cultural, liderado por los padres del galleguismo de la época, que encabezaba Alfonso Rodríguez Castelao. Se celebraban entonces juegos florales y concursos de música popular, además de los típicos festejos en honor de Santiago, organizados por el ayuntamiento.

El relevo de aquel nacionalismo cultural lo tomaron otros jóvenes políticos, incluso durante la dictadura franquista, quienes reconvirtieron aquellos actos en una fiesta reivindicativa, con manifestaciones que terminaban siempre disueltas por la policía estatal.

Y así nació el Día da Patria Galega, la gran cita del nacionalismo y del galleguismo, a la que conceden gran importancia los partidos de la izquierda nacionalista.

Con todo, desde que Galicia ten o seu propio goberno autónomo, o 25 de Xullo é oficialmente o Día de Galicia e nel celébranse toda unha serie de actos oficiais que desembocan na gran festa para celebrar que somos un país de verde pel ao que conducen sete camiños polos que chegan xentes de toda raza e condición. Con cultura e identidade propia herdada de reises sabios e de poetas capaces de converter a ausencia nunha fermosa arte literaria, expresada no noso idioma, nobre e armonioso, nado para a expresión falada e para as letras, hai máis de mil primaveras.

Pero o 25 de Xullo é,  á marxe deste tipo de celebracións institucionais e relixiosas, a festa grande de Compostela e de media Galicia.

A noite do 24 xa cheira a pólvora dos fogos artificiais máis vistosos, que iluminan con mil colores o ceo do País. Hai concertos para os máis novos e para os que non  o son tanto, e mesmo toca a orquestra na vella  alameda, os ritmos tropicais.

Tamén, na semana grande da modernidade compostelá, os protagonistas son os miles de peregrinos que fan coincidir co 25 de Xullo a súa arribada á catedral do Apóstolo.

Os galegos non esquecemos nunca que en Santiago, o fillo do Trono, está a orixe das peregrinacións e do noso turismo…

Sin embargo, desde que Galicia tiene su propio gobierno autónomo, el 25 de Julio es oficialmente el Día de Galicia y en él se celebran toda una serie de actos oficiales que desembocan en la gran fiesta para celebrar que somos un país de verde piel al que conducen siete caminos por los que llegan gentes de toda raza y condición. Con cultura e identidad propia, heredada de reyes sabios y de poetas capaces de convertir la ausencia en un hermoso arte literario, expresado en nuestro idioma, noble y armonioso,  nacido para la expresión hablada y para  las letras, hace más de mil primaveras.

Pero el 25 de Julio es,  al margen de este tipo de celebraciones institucionales y religiosas, la fiesta grande de Compostela y de media Galicia.

La noche del 24 ya huele a pólvora de los fuegos artificiales más vistosos, que iluminan con mil colores el cielo del País. Hay conciertos para los más jóvenes y para los que no  lo son tanto, e incluso toca la orquesta en la vieja  alameda, los ritmos tropicales.

También en la semana grande de la modernidad compostelana los protagonistas son los miles de peregrinos que hacen coincidir con el 25 de Julio su arribada a la catedral del Apóstol.

Los gallegos no olvidamos nunca que en Santiago, el hijo del Trueno, está el origen de las peregrinaciones y de nuestro turismo…

Nembargantes ista vez, pese a nova normalidade e ainda que a Covid-19 xa non faga tanto dano no noso país, as celebracións lúdicas e relixiosas e mais os actos oficiais, han de ter as limitacións as que nos obriga un estado de pandemia que ninguén esperaba. Teremos que conformarnos con ver os fogos desde a casa, gardar distancias sociais e por mascarilla de xeito permanente nas celebracións. Non será o mesmo… pero no noso ánimo estará o pensamento de que o ano que ven voltaremos a recuperar a nosa identidade, neste día no que conflúen os nosos sentimentos patrios co espíritu da festa, a nosa cultura e mais a custións da fe.

Porque seremos nos mesmos os que venzamos ao inimigo nesta guerra vírica que nos chegóu imposta dende outras partes do mundo e que matou a 619 galegos.

Hoxe mais que nunca… ¡Viva Galicia!

Sin embargo esta vez, pese la nueva normalidad y aunque la Covid-19 ya no haga tanto daño en nuestro país, las celebraciones lúdicas y religiosas y los actos oficiales, han de tener las limitaciones que nos obliga este estado de pandemia que nadie esperaba. Tendremos que conformarnos con ver los fuegos desde casa, guardar distancias sociales y llevar mascarilla de manera permanente en las celebraciones. No será el mismo… pero en nuestro ánimo estará el pensamiento de que el año que viene volveremos a recuperar nuestra identidad en este día, en el que confluyen nuestros sentimientos patrios con el espíritu de la fiesta, nuestra cultura y la cuestiones de la fe. Porque seremos nosotros mismos los que venzamos al enemigo en esta guerra vírica que nos vino impuesta desde otras partes del mundo y que acabó con la vida de 619 gallegos.  

Hoy, más que nunca… ¡Viva Galicia!