galiciaunica Un recorrido semanal por Galicia, España.

REQUIEM POR PACO PIXIÑAS

En mis noches de radio siempre sonaba un poema convertido en canción, por obra y gracia de alguno de mis amigos cantautores que, a pesar de soportar una dictadura, poseían voces libres capaces de cantarle las cuarenta a aquel régimen fascista que a mí me duró más de media vida.

Suso Vaamonde era uno de ellos y a él se debe esta versión musical del “Requiem” que Celso Emilio Ferreiro dedicó al dictador, poco tiempo después de morir en su cama, que nadie pudo evitar su longevidad.

El montaje del video es de un youtuber, barnygz, al que agradezco su intención en nombre de todos cuantos sufrimos cuatro décadas de infamias.

Esta es la letra, en galego, tal como fue escrita y cantada.  

Requiem

Paco Pixiñas, zorro confeso,
fuche en carroza pra o cimenterio.
Tanto rillar na carne de cocho,
tanto rillar, matoute un arrouto.

Un torozón finou cos teus días,
cómo te alcontras Paco Pixiñas.
Púñache os cornos seica a parenta,
síguechos pondo, postmortem, seica.

Das malas língoas non fagas precio,
durme tranquilo no teu sartego.

Vendiche vento, vendiche leria,
todo o vendiche, menos decencia.
Todo ten precio, todo se compra,
todo se vende, menos vergonza.

Diñeiro podre non fai mercede,
alma mesquiña todo o empodrece.

Cómo che vai cariña de entroido,
tanto aforrar pra agora estar morto.

A nosa terra nada che debe,
nada lle importa que alá te quedes
dándolle estrume ó chan alleo
pois a Galicia sóbralle esterco.

Si fuche povo, díl desertache,
Paco Pixiñas, Requiescat in pace.

Letra: Celso Emilio Ferreiro. Música: Suso Vaamonde.