MORRIÑA ELECTROPOP
Los gallegos, ya lo sabes, nos sentimos poco a gusto fuera de nuestro entorno, sobre todo si vivimos en el agobio de la gran ciudad. Por eso hemos inventado la palabra “MORRIÑA” que, en este caso, sirve además para resumir una mezcla musical del electropop con lo tradicional. A alguna gente le choca que sobre una melodía compuesta para lo electrónico suenen voces a lo pandereteira, pero los músicos se reinventan constantemente. Es lo que hizo Alejandro Guillán, artífice de Baiuca y de su proyecto discográfico titulado “Solpor” (2018).
Él lo explica así:
—- De pequeño tocaba la gaita y con 10 años ya empecé a componer con ella. Pero esta faceta la abandoné a los 14 años cuando entré en el instituto y empecé a tomar contacto con otro tipo de música. Fue ahí donde descubrí los sintetizadores y comencé a centrarme en el pop electrónico que es lo que hacía con Alex Casanova. La verdad es que desde hace tiempo ya tenía en mente este proyecto: juntar lo que hacía de niño con lo que hacía en la adolescencia. Lo difícil fue que todo cuajara. Meter una gaita con una base de techno o de house era complicado.
Y así de original suena esa complicación. Dale al play.
Vai repicar no pandeiro,
escoita as ondas do mar
quero ver os teus olliños,
sorrindo cada mañá.
Lévame a onde ti queiras,
lévame o teu carón
lévame xunto ás estrelas
lévame preto do sol.
Só quero saber,
cando te vou ver terriña
que choro por volver
Non podo vivir tan lonxe de eiquí.
Escuma das praias onde eu crecín.
Ninguén sabe de morriña,
ata que escapa do mar
ninguén sabe de saudade,
ceiba bágoas por chorar.
Quixen probar cousas novas,
quixen arrincar a dor.
Quixen unha boa nova,
quixen a túa verde cor”.